ՎԿԱՅԻՆ ՉԱՐԱՄՏՈՐԵՆ ԽԱԲԵ±Լ ԵՆ

- Հասարակական գործունեության արդյունքում ես եւ գործընկերներս հայտնաբերել էինք հանցագործության մի դեպք հանրապետության մասնագիտացված դպրոցներից մեկում: Նշված դեպքին առնչվող նյութերը մենք տրամադրել էինք զանգվածային լրատվական միջոցներին: Նյութերը հրապարակվել էին, եւ մեզ հասած տեղեկություններից հարուցվել էր քրեական վարույթ:
Սակայն վերջերս մեր խմբի անդամներից ոմանց, որպես վկա, հրավիրել են ոստիկանություն եւ հարցաքննել քրեական օրենսգրքի 135(1)-րդ (զրպարտությունը) հոդվածով հարուցված քրեական մի գործով: Հարցաքննվողներին հրաժարվել են ծանոթացնել քրեական գործը հարուցելու մասին որոշման հետ, պատճառաբանելով, որ վկան պետք է բավարարվի վարույթը իրականացնող անձի կողմից տրված բանավոր տեղեկատվությամբ: Հարցաքննությանը ներկա փաստաբանները համաձայնել են քննիչի հետ:
Խնդրում եմ հնարավորինս մանրամասն պարզաբանել վկայի իրավունքները ¥Մարիամ Սուխուդյան):
Հարցին պատասխանում է
ՍԻՄ մարդու իրավունքների հանձնաժողովի ղեկավար Աշոտ Աբգարյանը:
-Հարգելի Մարիամ, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 135(1)-րդ հոդվածով քրեական գործերը հարուցվում են բացառապես անձի դիմումի հիման վրա: Հետեւաբար, չի բացառվում, որ այդ գործով որպես մեղադրյալներ կարող են ներգրավվել այն անձինք, որոնք ԶԼՄ-ներին հատկացրել են հրապարակված նյութերը: Այսինքն` Դուք եւ Ձեր գործընկերները:
Իրավապահների նման մտահղացումների օգտին է խոսում նաեւ այն փաստը, որ որպես վկա հրավիրված անձանց չեն ծանոթացրել գործը հարուցելու մասին որոշմանը:
ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 86-րդ հոդվածով վկան պարտավորեցվում է ցուցմունքներ տալու: Միաժամանակ, նույն հոդվածը սահմանում է նաեւ, որ վկան իրավունք ունիՙիմանալ, թե որ քրեական գործով է կանչվում՚, եւ ՙհրաժարվել իր, ամուuնու կամ մերձավոր ազգականների վերաբերյալ ցուցմունք տալուց՚:
ՙԻմանալ՚ լղոզուն հասկացությունը, այնուամենայնիվ, չի կարող ժխտել այն հանգամանքը, որ իմացությունը չի հիմնվում բանավոր, այն էլ` չարձանագրվող հայտարարությամբ: Պահանջ ներկայացնելու դեպքում,Ձեզ պարտավոր էին ծանոթացնել քրեական գործը հարուցելու մասին որոշման հետ:

http://www.iravunk.com/iskakan/tntesutyun/14.04.09.html